بررسی اثر پرتوuv روی سطح نانوکامپوزیت پلی کربنات- اکسیدروی

در دهه ها ی گذشته، پلی کربنات به خاطر خواص منحصر به فرد خود مانند خواص فیزیکی، شیمیایی، اپتیکی، گرمایی و مکانیکی و به دلیل کاربردهای متعدد در تکنولوژی مدرن، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در سال های اخیر، اکسیدروی به دلیل خواص آن به ویژه خواص اپتیکی، شیمیایی، فیزیکی و الکتریکی مورد توجه قرار گرفته است. در این پروژه، ابتدا فیلم های پلی کربنات و نانوکامپوزیت پلی کربنات- اکسید روی در درصد های مختلف تهیه شدند. سپس ساختار نمونه ها با پراش اشعه ی ایکس مورد مطالعه قرار گرفتند. پایداری گرمایی نمونه ها توسط گرماسنجی افتراقی مطالعه شد. فیلم های پلی کربنات و نانوکامپوزیت پلی کربنات- اکسیدروی در زمان های مختلف توسط لامپ فرابنفش پرتودهی شدند. اثر پرتودهی روی نمونه ها توسط تکنیک های مختلف از جمله میکروسکوپ نیروی اتمی، طیف سنجی مادون قرمز، طیف سنجی فرا بنفش- مرئی، فوتولومینسانس ، طیف سنجی فوتوالکترون پرتوی ایکس مورد مطالعه قرار گرفت. آبدوستی نمونه ها با اندازه گیری زاویه ی تماس آب با سطح نمونه مورد مطالعه قرار گرفت. آبدوستی و انرژی سطح نمونه، در زمان های مختلف پرتودهی بررسی شد و مشخص گردید که بسته به زمان پرتودهی مقدار آن تغییر کرده است. سطح نمونه ی نانوکامپوزیت پس از 15ساعت پرتودهی کاملأ آبدوست گردید. همچنین خواص مکانیکی نمونه ها توسط میکروسختی سنجی ویکرز مطالعه شد. آنالیز فوتوالکترون پرتوی ایکس نمونه ها نشان داد که سطح آنها در اثر پرتودهی به مراتب اکسیدتر می شود. نتایج نشان می دهد که با افزایش نانوذرات در پلی کربنات، سختی نمونه ها افزایش می یابد.